Dit is mijn derde reis op deze 37 km lange strook, het mytische eiland bewoond door 40.000 mannen en vrouwen, en naar verluidt een van de mooiste stranden in het Caribisch gebied.Maar ik heb nog steeds het gevoel dat ik in onbekend land ben.
Met alles wat er op het "vasteland" gebeurt, voel ik me veilig, ver van de dreiging, heel ver van de media die onze stiltes doorbreken vanuit hun informatiefabrieken die door ons bl
oed worden gefinancierd, ver weg van de politici (macht, oppositie en commerciële bourgeoisie) die jojo spelen met de leugenaars, meesters jojo om om de beurt hun zakken te vullen.
Heel ver van alles, maar heel dicht bij de Bahama's en Miami (liever Mayami, zoals men het hier heet).De droom van veel Haïtianen daar te stranden op een mooie dag. De tristesse voor de duizenden mensen die verdwenen in de golven, vergaan op hun gammele bootjes, wrakhout, balken met lianen aan mekaar gebonden.
"Ik kom aan in het beloofde land of ik sterf," de kreet van veel jonge Haïtianen die de armoe ontvluchten, in wanhoop.
Ik denk aan mijn oudste broer Dieu-Ange die nooit arriveerde, ook hij joeg zijn droom achterna.
Er wordt ook hard gewerkt op deze smalle strook, door de zonen en dochters van dit prachtige eiland,
Matrozen, chauffeurs, schippers, boeren, vissers. Scholen, het creëren van recreatieruimtes, transportinfrastructuur.
Er is nog zoveel te doen.. er is nog zoveel wanhoop.
Jonge mensen die ‘Deux Zéro’ drinken, een mix van marihuana en rum, ze spelen domino.
Vrouwen dumpen hun vuilnis, luiers, urine, plastic in het water. Ze lijken zich te verontschuldigen bij de eindeloze zee.
Er is nog zoveel te doen op dit stuk land, geprangd tussen de Atlantische oceaan en het Tortue kanaal.
Vaarwel Masè (Véritable Louise) de moedige vrouw die hier opgroeide en mijn grote vriend Owell Théock opvoedde. Deze vrouw die, net als mijn moeder, niet kon lezen, had de branie, de moed om haar zoon, nu specialist in rampenrisicobeheer, de tafels van vermenigvuldiging te leren.
Masè, ik ben erg blij dat je rust op het eiland, dit rustige, geïsoleerde, rotsachtige, zeer solide en beboste land.
Vaarwel Schildpaddeneiland. Tot weerziens, bij een volgende ontdekking.
Julien Leroy (Agribel, Etage).