Als er uitgerekend één land is dat het verdient dagelijks in de volle schijnwerpers te staan, en de wereld een spiegel voor te houden is het zonder enige twijfel het Caraïbische eiland.

Een land met een tegelijk roemrijke en bloedige geschiedenis. Het eerste volk dat helemaal op eigen kracht het juk van kolonialisme afwierp. En net daardoor is gestraft, tot op vandaag.

In de straten van Haïti heerst de totale willekeur en een niets ontziende terreur.

Vooral sinds de dood van de corrupte president Moïse in 2021 is het hek van de dam.

Maffiose bendes controleren steden en wegen. Ontvoeringen, verkrachtingen, moorden zijn er schering en inslag. De economie wordt ook door hen georganiseerd, volgens hun wetten.

Vaak zijn de scholen dicht of de weg ernaartoe levensgevaarlijk. Politici zijn corrupt en medeplichtig of worden onder druk gezet door de rivaliserende bendes. Honger en straffeloosheid domineren.

Uit pure wanhoop zijn er soms willekeurige manifestaties van een ontredderd volk.

La révolution de la colère, het draagt in zich de kiem van een naderende burgeroorlog.

Ondanks al het onheil zijn er moedige Haïtianen die hun rug rechten.

De twee initiatieven die wij steunen, het comité Lakay en Etage&Agribel zijn gegroeid en geworteld vanuit de mensen zelf, die zich terplaatse organiseren. Investeren in opleiding en de lokale economie zuurstof geven. Precies om die redenen steunen wij beide organisaties, die ondanks alle miserie een sprankel hoop bieden aan de straatarme Haïtianen. Pep Lib, bevrijd volk.

In Haïti zijn er amper grondstoffen, geen economisch gewin, geen strategisch belang voor de zogenaamd Grote Landen. De wereld zwijgt.

De Haïtianen roepen, ze verdienen het meer dan ooit om gehoord te worden.